dinsdag 20 november 2007

Smokkelwaar

En ja hoor. Hij flikte het alweer! Deze morgen bij een onverwachte fouillering trof ik een autootje in zijn broekzak aan. Het probleem begint stilletjes aan nogal vergelijkbaar te worden met jonge winkeldiefjes: stelen voor de kick en omdat ze iets willen waarvan ze weten dat ze het niet kunnen hebben. Betrapt worden is dan jammer. Dan doe je volgende keer gewoon beter je best om het weg te steken. En het ergste? Wellicht geraakt hij er de helft van de tijd nog mee weg ook.

Het is een probleem dat stom lijkt en eigenlijk op zich nogal minuscuul is. Meer problemen heb ik met het feit dat hij duidelijk niet te vertrouwen is in afspraken die je met hem maakt. En dat geen enkele actie van ons effect lijkt te hebben op zijn gedrag of instelling. Ik spreek over 'instelling', omdat ik dat belangrijker vind dan 'gedrag'.

Wat is zijn instelling? Eigenlijk is Wouter een beetje een opportunistische luiaard. Zo weinig mogelijk inspanning met een maximale opbrengst voor zichzelf. Ik heb het er moeilijk mee. Echt. Want mijn eigen instelling staat daar lijnrecht tegenover, ook al hebben we veel dingen gemeen. Ik kijk niet echt uit naar zijn puberteit...

En intussen? Vanavond geen computer, geen TV, geen playstation. Verwacht effect? Nul...

1 opmerking:

ADHD-papa zei

Inderdaad, hij ammuseerde zich kostelijk met z'n radiografisch autootje. Dat brengt bij mij dan weer jeugd herinneringen terug. Mocht ik geen tv kijken, ging ik plaatjes (!) draaien. Mocht ik ook geen plaatjes draaien ging ik lezen. Mocht ik niet lezen ging ik tekenen, enz.

Het enige waar we hem met zouden kunnen 'straffen' is extra huiswerk/taken wat een reuzegroot drama zou zijn vanweg zijn luie (mama noemt het opportunistisch) aard. Maar hij heeft al zo'n drukke week met reav en het vele huiswerk!