Brief aan mijn lezers

Beste lezer,

Ik weet het, ik weet het. Mea culpa. Veel te lang geleden. Ik heb jullie, mijn allertrouwste fans, werkelijk zwaar teleurgesteld. Laat mij even proberen verklaren vanwaar de radiostilte kwam, zonder me te willen verantwoorden.

Er zijn eigenlijk twee hoofdredenen waarom ik weinig - euh geen... - posts geplaatst heb de laatste maanden.

Ten eerste is het met Wouter stilletjes aan helemaal in orde aan het komen. Het is uiteraard een heel proces, maar in december had ik ineens het gevoel dat hij de draad zelf opgepikt had waar wij hem tot daartoe voor hem hadden vastgehouden. Hij besteedt meer aandacht aan zijn schoolwerk, hij doet meer zijn best om dingen goed te doen, zijn rapport is merkelijk veel beter dan vroeger, hij léést nota bene... Kortom: er is een gevoel van ongerustheid van mijn schouders gegleden. Bijgevolg ben ik niet meer 24/24 met hem in gedachten bezig. Het gekke is dat ik niet besefte dat ik voortdurend alles vanuit zijn standpunt bekeek, tot ik ermee stopte!

Bovendien is het zo dat ik zoveel tijd in mijn job en mijn schoolwerk heb moeten steken de laatste maanden dat er geen tijd overbleef om te bloggen! Op het werk is de rebrandingoperatie de hoofdmoot geweest: aanpassen van website, brochure, video, naamkaartjes, briefpapier, templates voor facturen, faxen, nota's enz. Een examen tussendoor viel al bijna niet meer op. En nu ben ik met mijn stage bezig, wat opnieuw pakken werk met zich meebrengt. De stage zelf is wel heel fijn, dat moet ik toegeven.

Maar dus: even dit berichtje om te laten weten dat ik nog leef *oef* en dat ik jullie niet ben vergeten!

Groetjes,
ADHD-mama