En ikke?

Sedert Wouters diagnose (ADHD) stel ik me de vraag of ik niet hetzelfde heb. Als Wouter weer eens een boek is vergeten op school of iets is vergeten doen, denk ik aan mijn eigen chaos als kind en hoe ik telkens opnieuw onder mijn voeten kreeg voor dezelfde dingen. Nu ben ik nog chaotisch, maar voornamelijk binnenin. Gek genoeg omschrijven de meeste mensen mij niet als zenuwachtig of druk. Ze weten wel dat ik projecten begin die meestal niet afgewerkt geraken, omdat ze overlappen met de vorige projecten die ook niet afgewerkt waren.

Vorige week dus naar Wouters neuroloog met de vraag: heb ik ADHD? Hij stelde me wat oriënterende vragen en duwde me uiteindelijk een vragenlijst onder de neus. Hij heeft ook een fysiek onderzoek gedaan en een EEG. De vragenlijst heb ik thuis ingevuld en opgestuurd; ik mag het resultaat gaan halen op 23 november...

Ik weet niet goed wat ik ervan verwacht. Stel dat ze me zeggen dat ik inderdaad ADHD heb. Wat dan?

To be continued!

Hier heb ik geen zin meer in...

Vlaaienslag 2008. Meer dan 1300 vlaaien werden verkocht ten voordele van de school van de kinderen. Met de opbrengst koopt het oudercomité iets ten voordele van de school. Vorig jaar waren dat speeltoestellen voor de kleuters.

Tot 2006 telden de verantwoordelijken alles op in Excel. Voor het gemak en voor het vermijden van fouten maakte ik voor de versie 2007 een Access database op. Elk briefje moest wel ingegeven worden (met naam, aantal vlaaien, adres enz.) maar het resultaat waren enkele eenvoudige rapporten waarbij in één oogopslag te zien was hoeveel taarten van welke soort voor welke straat klaargezet moesten worden. Bovendien zaten daarachter nog de leveringsgegevens: één blad per straat en gesorteerd per huisnummer. Elk briefje had een nummer en het enige wat je moest doen was de briefjes in volgorde uit de stapel halen.

Vorig jaar heb ik de briefjes ingegeven en ben ik gaan meehelpen met het sorteren van de briefjes. Dat ging goed. Op basis van het gemak van de rapporten voor de leveringen werd besloten om het dit jaar op dezelfde manier te doen.

Dit jaar echter heb ik de briefjes alleen maar ingegeven, en de rapporten als stapel meegegeven aan die andere mama die ze zou sorteren.

Resultaat:
1. er gingen rapporten verloren (hoewel het document in één keer is geprint en als stapel is meegegaan)
2. 80% van de totalen was handmatig uitgerekend (wat een tijdverspilling)
3. de rapporten met de overzichten per straat (onmisbaar voor de levering) werden deze morgen niet meer meegebracht (God weet wat ermee gebeurd is)

Ik heb in totaal zeker 4 uur briefjes zitten inputten in de database. En wat is het resultaat? Dat ze hun eigen systeem blijven gebruiken. Niemand kan zo controleren waar de fouten vandaan komen. 't Zal wel weer allemaal mijn schuld blijken. Maar één ding weet ik: computers liegen niet.

Kan dit uitgepraat worden? Ik hoop het. Ik heb niet het idee dat ze nu echt openstaan voor argumenten. Het was deze morgen al een verhitte discussie waarbij ze absoluut niet snapten wat ik bedoelde. Het was natuurlijk ook niet het juiste moment. Maar als ze het per sé zelf in handen willen houden, dragen ze de gevolgen maar.

Mijn eigen impulsieve zelf kennende moet ik wachten met ontslag nemen uit het oudercomité, maar dat is precies wat ik eigenlijk zou willen doen.

Mocht het je al opgevallen zijn: ik ben een beetje gefrustreerd... :-/