Wiebelkont

Marijke Umans (de buurvrouw van een vriendin van me) heeft een boek geschreven. Het heet "Wiebelkont" en gaat over een meisje met vier grote zussen en ouders die dachten dat ze met haar eindelijk een jongen zouden krijgen.

Langs deze weg wil ik even reclame maken, want het is echt schitterend! Samen met onze 9-jarige Wouter heb ik het boek gelezen, waarbij ik stukken voorlas en hij dan in stilte verder las (bijvoorbeeld 's avonds nog even voor het slapen gaan). Het kostte ons ongeveer een week om het uit te lezen, maar dit is echt het eerste boek waar hij hele grote stukken zelfstandig uit leest, zonder hulp. En je kon op mijn gezicht een brede glimlach vinden telkens ik hem vanuit zijn bed hoorde giechelen.

Het boek is heel grappig geschreven, op het niveau van 9 tot 11 jaar. En de stoten die Bet, het hoofdpersonage, uitsteekt zijn Wouter letterlijk op het lijf geschreven! Met de beste bedoelingen doet ze vanalles mis, maar als ik haar redeneringen las, was het bijna alsof ik even in Wouters hoofd kon meekijken.

Ik wil niet zeggen dat Marijke Umans, de schrijfster, doelbewust een ADHD-kind heeft willen portretteren - ik denk zelfs dat ze dat niet heeft willen doen - maar hoe Bet denkt en wat ze doet vertonen toch wel wat ADHD-kantjes. (Ik wil hier even benadrukken dat de diagnose van ADHD wordt gesteld aan de hand van een vragenlijst waarin wordt gepeild hoeveel ADHD-kantjes een kind heeft, dus wat mij betreft heeft iederéén ADHD-kantjes!) In elk geval was het voor Wouter super-herkenbaar.

Een echte aanrader voor iedereen - groot én klein - die een beetje enthousiast in het leven staat!