De Wouter-weg-week

Wouter is op zeeklas. Een hele week! Van maandagmorgen tot vrijdagnamiddag. Mmm, wat is het hier lekker rustig... Wat zeg ik? Muisstil!
Maar we missen hem wel, zenne. Het is nu half negen en normaal zit hij op maandag dan nog op. Nu niet dus. Onze avond zal rap voorbij zijn!

Ik weet niet wat Pieter in gedachten heeft, maar het lijkt alsof hij denkt dat geen broer thuis ook extra vrijheid betekent. En dat betekent koppen, koppen, koppen en nog eens koppen. Van zodra hij zijn zin niet krijgt, gaat dat kind in staking en gaat hij mokkend in een hoekje zitten. Vreselijk. I hate it!

Papa heeft voor Wouter een hele mooie brief gemaakt, waarin we hem vertellen hoeveel we hem missen. Ooit heb ik voor mijn achttiende verjaardag een reuzenbeer gekregen. Lang lang geleden dus :-) en natuurlijk heb ik die nu nog. Papa heeft allerlei foto's gemaakt met die beer aan tafel, die beer met de boekentas, met de badmuts, met de lego's... Allemaal met de boodschap dat we 1. geen vervanging nodig hebben voor Wouter en 2. de beer het er lang niet zo goed vanaf brengt als Wouter zelf! :-)

Intussen zitten mijn losse stagedagen er ook op: de voorbije zeven weken heb ik telkens één dag per week lesgegeven als juf in het tweede leerjaar. Er komt nu nog een volledige week aaneensluitende stage en dan nog een halve week themastage. De werkpunten die nog overblijven: timing beter in het oog houden én strenger zijn. Dat zal ik de komende weken even laten bezinken en er dan met nieuwe moed tegenaan gaan.