Hoogbegaafd?

Dat Pieter een pienter manneke is, dat wisten we ook al een tijdje. Hoe pienter, bleek toen hij zicht kreeg op het eerste leerjaar. Ik weet niet waar hij het heeft gehaald, maar hij moet op een bepaald moment gedacht hebben dat hij niet naar het eerste leerjaar zou mogen als hij niet kon lezen.

Hij dus aan de slag. Het begon met het minutieus bestuderen van elke fles en elk potje dat op tafel kwam. "Mama, wat staat daar?" vroeg hij telkens. Dan waren de strips aan de beurt. De lustige lezers indachtig, waren we eens begonnen met het voorlezen van strips van Jommeke en Suske en Wiske voor het slapengaan. Dat vindt hij geweldig, want hij kan naar de prentjes kijken terwijl wij lezen. En af en toe laten we woorden aan hem om te lezen, zoals BOEM of KRAK of HAW! (zoals de indianen plegen te zeggen).

Intussen leest hij ook langere woorden. En tweeklanken. En hij rekent (in de stijl van 9 plus 4 is 13, 8 min 3 is 5 of 2 keer 3 is 6). Hoe meer uitdagend, hoe leuker hij het vindt. Ook het 'werken' in van die oefenboekjes vindt hij geweldig. Hij is een ongelooflijke perfectionist, en een strever ten top. Maar hij moet wel akkoord zijn, anders gaat hij in staking - dat heeft hij van zijn papa ;-)
Maandag hadden papa en Pieter het over de thermometer. Maar dat zal hij zelf wel vertellen!

Of hij echt hoogbegaafd is, dat weet ik niet. Het kan gerust zijn dat hij gewoon een tijdelijke voorsprong op zijn leeftijdsgenootjes heeft. Ik vraag niet om twee hoogbegaafde kinderen, hoor. Het zou voor ons veel makkelijker zijn mochten ze allebei 'normaal' zijn!