Al dente?

Wouter heeft vandaag examen AMV (of notenleer, zoals men dat vroeger noemde). Het tweede jaar is doorspekt met theorie, ze maken o.a. kennis met de fasleutel, het verschil tussen kleine en grote toonaarden, de toonladders van fa groot, sol groot en do groot en re klein, mi klein en la klein, de maatsoorten (2/2, 2/4, 3/4, 4/4, 6/8... vooral het verschil tussen 3/4 en 6/8 kon er niet goed in), en een hele hoop Italiaanse muziektermen.

Zo ook termen als allegro, andante, largo, lento... Gisterenavond hebben Wouter en ik ze samen ingeoefend. Aan tafel al, want 'zijn pilleke' begon uit te werken en ik wilde elke geconcentreerde minuut die ik nog had met hem goed gebruiken. Papa vond dat eigenlijk niet erg leuk en probeerde om de sfeer er aan tafel een beetje in te houden - het ging immers niet zo goed - opmerkingen te maken à la "je moet onthouden: al dente in plaats van andante - hahaha!". Hij doorkruiste daarbij wel jammerlijk mijn concentratiepogingen...

Uiteindelijk lukte het toch en toen we een laatste keer door de lijst gingen vroeg ik aan Wouter wat "gaande" in het Italiaans was, en Wouter antwoordde natuurlijk: "al dente"... Dat belooft!