Help, Wouter ligt niet in zijn bed!!

Toegegeven, ik had net iets teveel gedronken (een palmke of drie) op de badmintonclub-jaarafsluiting-drink. En ik was niet meer thuis geweest, want direct na mijn werk moest ik naar school om mijn resultaten te gaan halen en daarna ben ik zonder thuis te passeren naar de drink gereden. Maar 't is toch allemaal geen excuus...

Voor ik ga slapen ga ik de kinderen altijd onderstoppen. Kijken of ze wel goed toegedekt zijn, of alles nog okee is, een kusje geven. Pieter lag omgekeerd in zijn bed (hoofd-voeten omgewisseld), dus die trok ik recht, en toen klom ik op de ladder van het stapelbed om Wouter ook nog een kusje te geven... en vond een leeg bed!

In volle paniek - echt waar, dit kan ik niet beschrijven - vlóóg ik naar beneden om aan papa te melden: "Help, Wouter ligt niet in zijn bed!" Ik verwachtte dat hij zou rechtspringen, mee zou gaan kijken, ik zag al een helikopter boven ons huis cirkelen in het kader van een zoekactie... Papa schoot in de lach en zei: "Weet je dan niet meer dat hij op school is blijven slapen vandaag?"

O ja, dat was nog waar ook...