Verliefd 2
Gisterenavond ging ik Wouter nog even onderstoppen.
"Mama, die ene jongen zegt dat hij al eens getongzoend heeft met dat meisje waar ik verliefd op ben. Maar ik weet niet of ik het wel moet geloven."
"Hmm," antwoord ik. "Heb je die jongen al op een andere leugen kunnen betrappen?"
"Neen," knikt hij, "hij liegt nóóit tegen mij."
"Wel dan," zeg ik, "misschien is het dan wel waar."
Even stilte. "Wouter, je weet toch dat mama je nog even graag ziet, of je nu wel of niet een lief hebt hé?"
Hij knikt, ja, dat weet hij nu wel. "Sommige mama's hebben graag dat hun kindjes gewoon géén lief hebben, omdat ze denken dat hun zoon dan meer liefde heeft voor hén." Hij kijkt niet-begrijpend. "Wel," voeg ik eraan toe, "sommige mama's vinden het leuk dat hun zonen tot hun 34e thuis blijven wonen. En die zonen vinden dat dan ook leuk. Die willen niet verhuizen."
Nu begint hij te grinniken. Ik zie het aan zijn gezicht, hij ziet een hilarisch scenario in zijn hoofd afspelen. "En dan roept die zoon, die grote man, om zijn mama!" lacht hij. "En dan moet die mama die zoon van 34 nog komen onderstoppen." Ik schiet ook in de lach.
"Midden in de Ikea staat een man van dertig jaar te wenen," begin ik te vertellen, "en de mensen lopen ernaartoe, 'Maar meneer, wat is er aan de hand?' en die meneer antwoordt: 'Ik ben mijn mama kwij-ij-ij-ijt!'"
Soms werkt mijn hoofd juist hetzelfde en op zo'n momenten steken we elkaar aan. Samen brullen we nu van het lachen. De tranen lopen over onze wangen. We zien het zo voor ons!
Deze ochtend kwam hij alleen de kamer binnen. Bleek dat hij vroeger wakker was dan Pieter en dat als argument gebruikt had om Pieter te verplichten nog even te blijven liggen. En die pruts doet dat natuurlijk... Waar halen ze 't uit!
"Ik vond het wel heel interessant hoor gisteren." Hij bedoelt ons gesprekje. "Maar tongzoenen mag toch niet?"
Tsja. Nu is mógen wel een heel groot woord natuurlijk. Hij brengt het waarschijnlijk nog teveel in verband met dat andere, "seksen" zoals hij het zelf noemt. Het hele vierde leerjaar weet vast wel al hoe de vork in de steel zit. Dus is het minstens zwaar overdreven om te zeggen dat tongzoenen niet màg.
"Wouter, jullie kunnen gewoon de betekenis van zoenen nog niet goed begrijpen. Het is daarom niet nodig om dingen te overhaasten."
En ik gaf hem voorbeelden van mensen uit mijn omgeving, hoe die het aanpakken. Bij de ene gaat het al wat sneller dan de andere. Maar iedereen volgt zijn eigen tempo.
Het was tijd om op te staan. Een pasklaar antwoord kan ik hem niet geven... Maar ik ben wel ontzettend gelukkig dat hij over zulke dingen kan komen praten met zijn mama!
1 opmerking:
Nou, dat vind ik dus ook.
Bij mij kunnen ze ook overal over praten en doen het ook.
Ooit heb ikiets soortgelijks bij de hand gehad en uitgelegd dat elke relatie een eigen manier van omgaan heeft.
Zo geef je bepaald bezoek een hand en anderen een kus.
Als je elkaar net kent, dan ga je anders met elkaar om dan wanneer je elkaar langer kent.
Jongesn die lopen op te scheppen over bepaalde zaken met een meisje gaan, wat respect betreft, flink buiten hun boekje.
Want al je echt een relatie hebt, dan is wat tussen jullie gebeurt niet iets wat je met andere vrienden bespreekt...Als het nodig is wel met je vader of moeder...
Fijn weekend!!
Een reactie posten