Een mooie tekening
Zich van geen kwaad bewust ging papa vorige week dinsdag Wouter ophalen in de opvang. De leidster sprak hem aan: "Heb je Wouters tekening al gezien?" Papa verwachtte weer een pronkstuk te zien te krijgen, maar niets was dus minder waar.
De nogal schunnige tekening had hij - als we hem mogen geloven - samen met een vriendje gemaakt. De preciese omstandigheden blijven erg vaag, want als we hem naar uitleg vragen begint hij een heel omstandige uitleg die er naar ons mening erg weinig toe doet. Enfin, we zullen het wel nooit weten.
Nu heb ik er geen problemen mee dat Wouter op school van zijn vriendjes 't een en 't ander te horen krijgt en daardoor op zijn negende in grote lijnen weet hoe seks in elkaar zit. Hij denkt erover na en wil er uiteraard meer over weten. Ik geef hem ook uitleg, zoveel als toelaatbaar, maar eerder biologisch dan seksuologisch.
Waar ik wél een probleem mee heb, is dat hij het allemaal nogal moeilijk voor zich kan houden. Gelukkig is Pieter nogal ondankbaar als publiek (hij begrijpt totaal niet waar Wouter het over heeft) maar andere kinderen - in onze omgeving én in de opvang - zijn meer dan gezond nieuwsgierig. Zo betrappen we hem af en toe op gesprekken die totaal niet geschikt zijn voor de zesjarige waar hij het tegen heeft. Bijgevolg had ik hem al meermaals gevraagd om daarmee op te houden. En dan dus dit.
Hij heeft het geweten. Een week kamerarrest. Hij mocht op zijn kamer spelen, strips lezen, alles wat maar niet elektronisch was. Van dinsdag tot en met maandag. De enige uitzonderingen waren uitstapjes die we met heel de familie deden (en gelukkig waren dat er dit weekend nogal wat). Papa vond het sterk overdreven - hij zag niet helemaal waar ik precies een probleem van maakte - maar ik ben blij dat hij evengoed de straf tot het einde is blijven toepassen. Het zou anders een erg fout signaal geweest zijn.
En nu te hopen dat hij doorheeft dat hij jongere kinderen niet meer moet lastigvallen met dit soort dingen!
2 opmerkingen:
*quote*Papa vond het sterk overdreven - hij zag niet helemaal waar ik precies een probleem van maakte.*unquote*
Toch wel. Ik had in eerste instantie net dezelfde reactie en had die ook hardop tegen Wouter gezegd, maar ik stelde me later de vraag of de straf wel in verhouding stond tot de daad.
Het is moeilijk om in een vlaag van 'kolere' je straf uit te spreken (je blijft een week op straf) om daarna er beter over na te denken, de woede/teleurstelling te laten wegebben en een minder ergere straf voor te stellen.
In dit geval hebben we inderdaad de eerste straf (en ook die van mama) aangehouden, maar het is misschien een idee om een rechtbank van 2de aanleg te installeren.
Ik begrijp heel goed dat het niet altijd makkelijk is en dat je al eens schrikt van wat je kind doet, en ik kan me ook wel wat aansluiten bij wat adhd-papa zegt : staat de straf wel in verhouding tot het "misdrijf" ?
Ik zou het niet weten, want om dat goed in te schatten, zijn héél veel factoren van belang, en daar hebben jullie vast veel beter zicht op dan ik vanachter mijn pc...
Een reactie posten