Logeerpartij

Wouter was deze avond weer "cold turkey" - zo noemen wij het als zijn medicijnen uitgewerkt zijn en hij een beetje controle verliest over wat hij allemaal zegt en doet. Ik denk dat zijn toestand dan nog het best te vergelijken is met iemand die een kléín beetje teveel gedronken heeft. ;-) Dit weekend is hij ook gaan logeren bij zijn 'speciale tante' - zijn meter dus, iets wat af en toe gebeurt en beide partijen voor niet al te lange tijd wel leuk lijken te vinden. :-)

Acht uur.
"Mama, mijn buik is te dik."
"Hoezo, je buik is te dik? We kunnen je spieren erop tellen!" Leg dàt maar eens uit.
"Mijn tante heeft gezegd dat mijn papa zijn rug een put is waardoor zijn buik te dik lijkt. En dat is met mijn buik ook zo."
"Hmm, dat denk ik niet."
"Jamaar, iedereen vindt mijn buik te dik."
"Wat zeggen ze dan?"
"Ze zeggen dat mijn buik dik is. Maar 't zijn echt blinde stommeriken! Ze zien niet eens dat mijn rug een put is en daardoor mijn buik te dik lijkt."
"Als ze blind zijn, waarom vind je het dan zo belangrijk wat ze zeggen?"
"Maar mijn buik is echt te dik."
(Maakt het eigenlijk wel íéts uit wat ik hier zeg?)
"Je buitenkant is niet zo belangrijk, vriendeke, het gaat over hoe je vanbinnen in je hartje bent. Of je wel goed zorgt voor andere mensen."
"Dat doe ik wel."
"Ja, dat weet ik. Maar weet je wat? Mooie mensen zorgen niet beter voor andere mensen, die zijn veel te druk bezig met kijken of ze nog wel mooi genoeg zijn. Dat is tijdverlies. Jij zorgt wél goed voor andere mensen, dus hoef je niet druk bezig te zijn met te kijken of je ook nog eens mooi bent."
Hij knikt, hij begrijpt het.
"Weet je nog eens wat? Sommige kindjes van elf jaar vinden zichzelf te dik. En weet je wat ze dan doen? Ze stoppen met eten. Dat is natuurlijk héél ongezond. Als je ooit denkt dat dat een goed idee is, kom je eerst bij mij, afgesproken?"
"Oké."

Half negen.
"Wouter, het is tijd om te gaan slapen."
"Maar allez, nu al, waarom moet ik nu al gaan slapen?"
"Wouter, wanneer ben je gisteren gaan slapen?"
"Tien uur... Bij mijn tante mag ik altijd lang opblijven!"
"Welaan dan, dan is het nu zéker dringend tijd om te gaan slapen, want morgen moet je weer vroeg opstaan."

Niet veel later.
"Mama, ik wil dat mijn speciale tante mij adopteert."
"O?"
"Ja, want ik vind mijn broertje zo vervelig."
"Maar Wouter, dat is toch niet eerlijk? Dus dan moet ik jou altijd maar missen omdat jij je broertje vervelend vindt?"
Stilte.
"Bij mijn tante mag ik veel meer Playstation spelen. En langer opblijven."
"Ha ja. Dat is wel waar. Maar denk je dan, dat als je daar woont, dat je daar alle dagen 8 uur per dag Playstation mag spelen? En alle dagen tot tien uur mag opblijven?"
Stilte.
"Kom, geef iedereen maar een zoen."

Hij denkt er vast het zijne van.