Van examenstress

Ik ben nu alweer aan het blokken voor mijn derde examen en dat brengt de nodige stress met zich mee, en dat niet alleen voor mij! Ik denk dat ik mag zeggen dat de invloed op de kinderen nogal meevalt, maar of de invloed op mijn lieve echtgenoot even klein is, valt te betwijfelen.

(Voor mensen die absoluut niet weten waarover ik het heb: ik volg - sinds januari vorig jaar en hopelijk maar tot januari volgend jaar - in avondschool een opleiding tot leerkracht lager onderwijs, niet met de bedoeling om écht in het onderwijs te stappen, wél met de bedoeling om onze Wouter op het rechte spoor te houden. Het helpt enorm als je als ouder weet wat je kind ganse dagen op school uitspookt, en als je als ouder ook in het huiswerk al kan zien waar het fout gaat en waarom.)

Ik heb al examens van Wiskunde en Muzische Vorming - zijnde muziek, drama, beeld, beweging en media - achter de rug, beiden met een - naar ik vermoed - redelijk bevredigend resultaat. Het uitsluitsel daarover komt volgende week zaterdag of de dinsdag daarop...

Het Nederlands-examen van komende dinsdag is echter een ramp. Het vorige Nederlands-examen (deel 1 van deze cursus) heb ik archi-slecht gemaakt: een 9/20. Te weinig diepgaand. Te weinig detail. Ja, dat overkomt me wel eens: mijn kennis is meestal breed, maar niet diep. Gelukkig voor mijn vakantie zijn er steeds taken, waar ik meestal een veel beter resultaat op haal, zelfs 18/20...

En nu dus terug zo'n gedetailleerd examen bij diezelfde docenten... Ik ben zo detaillistisch aan het blokken dat het absoluut niet meer vooruitgaat, de andere kant van de medaille dus. Om de moed bij te verliezen. Het is precies zoals Philip het stelt: onvoorstelbaar hoeveel dingen je allemaal kunt doen als er iets anders is dat je zou moeten doen... Bloggen bijvoorbeeld!