Revalidatie

Wouter's juf gaf het al aan in haar reactie op mijn vorige post: het revaldatiecentrum wil zo snel mogelijk beginnen met revalidatie.

Ik zal proberen om het zo goed mogelijk te structureren, tenslotte is er donderdag heel wat informatie op ons afgekomen...

INTELLIGENTIE
Men heeft twee soorten intelliegentietests afgenomen: één op verbale vaardigheden en één op ruimtelijk inzicht. Dat de globale uitslag van die test goed zat, was ons al terloops meegedeeld, maar hoe dat precies in elkaar zat weten we nu ook. Er wordt van de hele bevolking een Gauss-curve gemaakt. De horizontale X-as bevat de IQ-score. De verticale Y-as bevat het aantal mensen die deze IQ-score hebben. Zo'n Gauss-curve heeft steeds een gemiddelde, in dit geval 100, en ongeveer 67% van de bevolking heeft een IQ tussen 85 en 115. Hoogbegaafd ben je vanaf een IQ van ongeveer 135 à 140. Wouter haalde een score van 141.
De andere test die werd afgenomen was een test waarbij hij blokkenstructuren vanop een kaartje moest nabouwen. Deze blokken waren voor de helft gekleurd en voor de andere helft wit. De begeleidster van het centrum zei ons dat deze structuren niet gemakkelijk waren, maar dat hij alle opdrachten foutloos heeft afgewerkt. (Nu moeten we erbij zeggen dat hij thuis ook graag met lego speelt, en daar zelf heel leuke en toffe dingen mee uitvindt! Dus dat zal deze score wellicht beïnvloeden...)

LEESTEST
Ook hier heeft men twee testen afgenomen: een leestest met context en één zonder.
De eerste was een doorlopende tekst in verhaalvorm. Deze verliep aan een redelijk tempo: hij las de tekst rustig door zonder teveel haperingen. De tweede test was een tekst in nonsens-taal, waarbij men kan nagaan of er werkelijk technisch gelezen wordt. Daar ging hij de mist in: ei en ie werden omgedraaid, d en b eveneens, open en gesloten lettergrepen las hij niet juist enz. Men vermoedt dus dat hij in zijn lezen aan een vorm van 'compensatie' doet: wat hij niet gelezen krijgt, leidt hij wel af of raadt hij uit de context. De begeleidster zei dat het te vroeg is om te spreken van dyslexie, de revalidatie zal dat moeten uitwijzen.

MEDICATIE
Een uurtje zonder medicatie bij de begeleidster gaf aan dat er wel degelijk een groot verschil is tussen het wel of niet nemen van zijn medicatie.
Voor mensen die denken dat je 'suf' wordt van het nemen van Rilatine (Ritalin) of Concerta: onze Wouter reageerde die medicijnloze dag ongecontroleerd en impulsief. Maar we kunnen niet zeggen dat hij een doetje is op andere dagen... wat de begeleidster meteen bevestigde.

MOTIVATIE EN ZELFBEELD
De twee grootste problemen blijken toch motivatie en een verwrongen zelfbeeld te zijn. Hier hebben we lang over gepraat. Het is niet duidelijk of gebrek aan motivatie het zelfbeeld beïnvloeden of andersom. Feit is dat hij school totaal niet interessant vindt (op geen enkele manier!) en zich daardoor ook niet inzet. Hij vindt zichzelf soms geweldig fantastisch, beter dan alle anderen, maar we vinden hem soms ook huilend in zijn bed, ervan overtuigd dat hij niets kan. Het zijn schommelingen van het ene uiterste naar het andere, en misschien verklaren ze ook het verschil tussen 'moeilijke' dagen en 'normale' dagen... De begeleidster gaf aan dat ze hier nog wat verder aan zouden werken tijdens de revalidatie.

OVER OF NIET?
Ook al is het nog maar pas januari, het lijkt me niet te vroeg om na te gaan of Wouter wel zal over kunnen gaan naar het vijfde leerjaar. Zoals het er nu voor staat, niet alleen zijn (niet-toereikende) resultaten, maar ook zijn houding en vaardigheden, lijkt dat niet het geval te zijn. We moeten afwachten of hij zich weet te herpakken dit jaar, liefst nog omdat hij het zelf graag wil en niet omdat wij met een stok achter de deur staan te dreigen. En indien hij blijft 'zitten', geen probleem, op voorwaarde dat het zittenblijven hem zal helpen...

De revalidatie zou ten vroegste na de paasvakantie kunnen starten. Ze willen vooral werken rond beter lezen, zijn motivatie en zijn zelfbeeld. Wij vroegen wat we ondertussen nog voor hem en met hem kunnen doen. Maar we pakken het al niet slecht aan, vond ze. Dat is wel leuk om te horen! Toch beseffen mensen niet altijd dat 'niet zo slecht' wel de enige werkbare manier is om met Wouter om te gaan... Elke zijsprong die wij maken, straft hij genadeloos af. Dus we moeten wel!

Het blijft een dagelijkse strijd tegen wat wij soms aanvoelen als de bierkaai. We moeten in vooruitgang blijven geloven, anders is alles voor niets geweest. De ene dag lukt dat wat beter dan de andere, maar hey, we zijn ook maar mensen hé.